Fluorescencja diamentów

Fluorescencja jest jednym z rodzajów luminiscencji, czyli zjawiska polegającego na emisji światła przez pobudzony atom lub cząsteczkę. Do pobudzenia dochodzi poprzez absorpcję światła lub innego promieniowania elektromagnetycznego. Zjawisko uznaje się za fluorescencję, gdy po zaniku czynnika pobudzającego następuje szybki zanik emisji w czasie około 10−8 s. Szczególnym przypadkiem jest fluorescencja pod wpływem fal promieniowania UV. 

Fluorescencja w diamentach jest spowodowana występowaniem śladowych ilości pierwiastków, które reagują na działanie promieniowania UV takich jak np. azot.

Ciekawostką jest fakt, iż tylko 25 - 35% diamentów reaguje na promieniowanie UV i wykazuje jakikolwiek stopień fluorescencji. Najczęściej świecą zimnym niebieskim światłem, rzadziej żółtym lub żółto-pomarańczowym. 

Gemological Institute of America (GIA) stworzył zarówno system 4C jak i gradację stopni fluorescencji diamentów: none, faint, medium, strong, very strong (brak, słaba, średnia, silna, bardzo silna). W klasyfikacji HRD i IGI mają nieco zróżnicowany system: none/nil, very slight, slight, medium, strong, very strong (brak, bardzo słaba, słaba, średnia, silna, bardzo silna).

W przypadku fluorescencji diamentów pojawia się pewien fenomen. Zazwyczaj to co rzadkie zyskuje na cenie, dotyczy to np. barwy i czystości, natomiast w przypadku fluorescencji diamentów działa to zupełnie odwrotnie. W ogólnej opinii w świecie diamentów fluorescencja obniża wartość diamentów. Dlatego diamentów charakteryzujących się silną fluorescencją nie poleca się w celach inwestycyjnych.

W wyrobach jubilerskich nie ma ona większego znaczenia. Należy jednak pamiętać, iż fluorescencja diamentów w normalnych warunkach nie jest widoczna, zarówno w świetle dziennym jak i sztucznym.